برنج ندا

برنج ندا که برخی به آن برنج شیمیری نیز می گویند، از انواع برنج پرمحصول است که از تلاقی یا ترکیب ارقام محلی سنگی طارم و حسن سرایی با رقم اصلاح شده آمل ۳ به دست آمده است. روند بررسی از سال ۱۳۶۴ آغاز شد و بر اساس آمار منتشر شده از سوی دفتر برنج سازمان کشاورزی استان مازندران، رقم ندا بعد از معرفی در سال ۱۳۷۶، در بیش از ۵۰ هزار هکتار از زمین های برنج کاری این استان کشت گردید و از نظر کیفیت و بازارپسندی نیز مورد توجه زارعین و مصرف کنندگان قرار گرفت.

خصوصیات برنج ندا عبارتند از: زودرسی ۷ تا ۱۰ روزه در مقایسه با سایر انواع پرمحصول، کیفیت بهتر نسبت به ارقام اصلاح شده دیگر،شباهت زیاد به طارم از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی، محصول دهی بالغ بر ۸ تن در هکتار، و مقاومت بسیار خوب در مقابل کرم ساقه خوار بلاست و در نتیجه استفاده کمتر از سموم آفات در مزرعه. به دلیل شباهت زیادی که با طارم دارد، برخی سوء استفاده کنندگان، برنج ندا را به صورت مخلوط با شیرودی و خزر و با قیمت طارم محلی به مشتریان می فروشند.

در کنار موارد گفته شده در بالا، بایستی به این مورد نیز اشاره کرد که برنج ندا از ارقام تراریخته است که با اصلاح ژنتیکی ارقام دیگر و ادقام آنها تولید شده است.

درسال ۶۴ در یک برنامه مدون، تلاقی های مختلفی در قالب طرح دای آلل کراس کامل بین چندین رقم محلی با کیفیت پخت و خوراک عالی و ارقام پرمحصول برنج اما با کیفیت پایین انجام شد. پس از سه سال مطالعه ژنتیکی  از تلاقی بین ارقام محلی سنگ طارم و حسن سرایی با رقم اصلاح شده آمل ۳ به دست آمد. از میان لاین های به دست آمده، لاین D2-12-54 از لحاظ عملکرد و کیفیت نسبت به سایر ارقام اصلاح شده برتر بود و از برخی جهات نیز نسبت به ارقام اصلاح شده پرمحصول از جمله آمل ۳ و نعمت برتری خاصی داشت. از جمله خصوصیات برتر این لاین جدید ۷ الی ۱۰ روززودرسی و نیز خواص فیزیکوشیمیایی مطلوب آن می باشد. از لحاظ فیزیکی، دانه های لاین جدید کاملا شبیه طارم و از لحاظ خواص شیمیایی نیز تا حدود زیادی با آن مشابهت دارد. لاین D2-12-54 دارای عملکردی بالغ بر ۸ تن در هکتار، نسبتا میان رس، متحمل به آفتگرم ساقه خوار و نسبت به مهم ترین بیماری رایج منطقه (بلاست) کاملا مقاوم است. متوسط ارتفاع آن حدود ۱۰۰ سانتی متر، مقاوم به ورس، دانه دراز، دارای ۲۶٫۲ درصد آمیلوز، غلظت ژل کم، درجه ژلاتینی شدن متوسط و عطر و طعم کم می باشد.